Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αρχίζει στον θυρεοειδή αδένα, που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού ακριβώς κάτω από τον λάρυγγα. Ο θυρεοειδής αδένας είναι μέρος του ενδοκρινικού συστήματος, το οποίο ρυθμίζει τις ορμόνες στο σώμα. Ο θυρεοειδής αδένας απορροφά το ιώδιο από την κυκλοφορία του αίματος για να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οι οποίες ρυθμίζουν το μεταβολισμό ενός ατόμου.

Ένας φυσιολογικός θυρεοειδής αδένας έχει 2 λοβούς, που ενώνονται με μια στενή λωρίδα ιστού που ονομάζεται ισθμός. Ένας υγιής θυρεοειδής αδένας είναι ελάχιστα ψηλαφητός, πράγμα που σημαίνει ότι είναι δύσκολο να βρεθεί με την αφή. Εάν ένας όγκος αναπτύσσεται στον θυρεοειδή, τότε αυτός μπορεί να είναι αισθητός σαν ένα μόρφωμα στο λαιμό. Ένας πρησμένος ή διογκωμένος θυρεοειδής αδένας ονομάζεται βρογχοκήλη, που μπορεί να προκληθεί όταν ένα άτομο δεν έχει αρκετό ιώδιο στον οργανισμό του. Οι περισσότεροι άνθρωποι λαμβάνουν αρκετό ιώδιο από το αλάτι, οπότε η βρογχοκήλη κάτω από αυτές τις συνθήκες προκαλείται από άλλους λόγους.

Υπάρχουν 5 κύριοι τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς:

Θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς (Papillary Thyroid Cancer, PTC).

Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς αναπτύσσεται από τα θυλακιώδη κύτταρα και συνήθως αναπτύσσεται αργά. Είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς. Βρίσκεται συνήθως σε 1 λοβό. Μόνο 10% έως 20% του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς εμφανίζεται και στους δύο λοβούς. Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί συχνά να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες (μετάσταση).

Θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς (Follicular Thyroid Cancer).

Ο θυλακιώδης καρκίνος αναπτύσσεται επίσης από τα θυλακιώδη κύτταρα και συνήθως αναπτύσσεται αργά. Είναι λιγότερο κοινός από τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς σπάνια εξαπλώνεται στους λεμφαδένες.

Συνολικά, ο θηλώδης και ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς αποτελούν περίπου το 95% του συνόλου των καρκινικών τύπων του θυρεοειδούς.

Καρκίνος από κύτταρα Hurthle (Hurthle cell cancer).

Ο καρκίνος από κύτταρα Hurthle προκύπτει από ένα συγκεκριμένο είδος θυλακιώδους κυττάρου. Ο καρκίνος από κύτταρα Hurthle είναι πολύ πιο πιθανό να κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες από άλλους καρκίνους του θυρεοειδούς.

Μυελλοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (Medullary Thyroid Cancer).

Το MTC αναπτύσσεται από τα κύτταρα C και είναι μερικές φορές το αποτέλεσμα ενός γενετικού συνδρόμου που ονομάζεται πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία τύπου 2 (MEN2). Το MTC αντιπροσωπεύει περίπου το 3% του συνόλου των καρκίνων του θυρεοειδούς. Περίπου το 25% όλων των MTC είναι κληρονομικός. Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη της οικογένειας του ασθενούς θα έχουν τη πιθανότητα μιας παρόμοιας διάγνωσης. Η μοριακή εξέταση του πρωτο-ογκογονιδίου RET μπορεί να επιβεβαιώσει εάν τα μέλη της οικογένειας έχουν επίσης οικογενειακό/κληρονομικό MTC.

Αναπλαστικός καρκίνος θυρεοειδούς.

Αυτός ο τύπος είναι σπάνιος, που αντιπροσωπεύει περίπου το 1% του καρκίνου του θυρεοειδούς. Είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος, χαμηλής διαφοροποίησης καρκίνος του θυρεοειδούς που μπορεί να ξεκινήσει από έναν άλλον τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς ή από έναν καλοήθη όγκο του θυρεοειδούς. Επειδή αυτός ο τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς αυξάνεται γρήγορα, είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί με επιτυχία.

Το εργαλείο που οι γιατροί χρησιμοποιούν για την σταδιοποίηση του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι το σύστημα TNM. Οι γιατροί χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα από την ιστολογική εξέταση (pTNM) και τις απεικονιστικές εξετάσεις (Αξονική, Μαγνητική τομογραφία κτλ.) για να απαντήσουν στα ερωτήματα:

Όγκος (Τ-tumor): Πόσο μεγάλος είναι ο πρωτοπαθής όγκος; Που βρίσκεται?

Λεμφαδένας (N-node): Έχει κάνει μετάσταση ο όγκος στους λεμφαδένες; Αν ναι, πού και σε πόσους λεμφαδένες;

Μετάσταση (M-metastasis): Έχει κάνει μετάσταση ο καρκίνος σε άλλα μέρη του σώματος; Εάν ναι, πού και σε πόση έκταση;

Τα αποτελέσματα συνδυάζονται για να προσδιοριστεί το στάδιο του καρκίνου για κάθε άτομο. Για τον καρκίνο του θυρεοειδούς, υπάρχουν 5 στάδια: στάδιο 0 (μηδέν) και στάδια Ι έως IV (1 έως 4).

Η σταδιοποίηση μπορεί να είναι κλινική ή παθολογοανατομική. Η κλινική σταδιοποίηση βασίζεται στα αποτελέσματα των εξετάσεων πριν από τη χειρουργική επέμβαση, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν φυσική εξέταση και τεστ απεικόνισης. Η παθολογοανατομική σταδιοποίηση βασίζεται στην ιστολογική εξέταση που γίνεται στο δείγμα ιστού ή στο όργανο που αφαιρείται κατά την διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης ή μιας βιοψίας. Γενικά, η παθολογοανατομική σταδιοποίηση παρέχει τις περισσότερες πληροφορίες για τον προσδιορισμό της πρόγνωσης του ασθενούς.

Είναι σύνηθες για τα άτομα με καρκίνο του θυρεοειδούς να έχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Οι καρκίνοι του θυρεοειδούς συχνά διαγιγνώσκονται με εξέταση ρουτίνας του λαιμού κατά τη διάρκεια μιας γενικής φυσικής εξέτασης. Ανακαλύπτονται επίσης ακούσια από ακτινογραφίες ή άλλες τεχνικές απεικόνισης που πραγματοποιούνται για άλλους λόγους. Τα άτομα με καρκίνο του θυρεοειδούς μπορεί να παρουσιάσουν τα ακόλουθα συμπτώματα ή σημεία:

Μερικές φορές, τα άτομα με καρκίνο του θυρεοειδούς δεν έχουν καμία από αυτές τις αλλαγές. Ή, η αιτία ενός συμπτώματος μπορεί να είναι μια διαφορετική παθολογική κατάσταση που δεν είναι καρκίνος.

Αν ανησυχείτε για οποιεσδήποτε αλλαγές βιώνετε, επικοινωνήστε με τον κλινικό γιατρό σας.

Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να οφείλονται σε καρκίνο του θυρεοειδούς ή σε άλλα προβλήματα του θυρεοειδούς, όπως βρογχοκήλη, ή μια κατάσταση που δεν σχετίζεται με τον θυρεοειδή, όπως μια λοίμωξη.

Για τους περισσότερους τύπους καρκίνου, η βιοψία είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος για τον γιατρό να γνωρίζει αν μια περιοχή του σώματος έχει καρκίνο. Σε μια βιοψία, ο ιατρός παίρνει ένα μικρό δείγμα ιστού για ιστολογική εξέταση σε ένα παθολογοανατομικό εργαστήριο. Εάν η βιοψία δεν είναι δυνατή, ο γιατρός μπορεί να προτείνει άλλες εξετάσεις που θα βοηθήσουν στη διάγνωση.

Ο γιατρός σας θα εξετάσει αυτούς τους παράγοντες κατά την επιλογή ενός διαγνωστικού τεστ:

Αυτή η ενότητα περιγράφει επιλογές εξετάσεων διάγνωσης του καρκίνου του θυρεοειδούς. Δεν χρησιμοποιούνται όλες οι δοκιμές που αναφέρονται παρακάτω για κάθε άτομο.

είναι η αφαίρεση μικρής ποσότητας ιστού για εξέταση στο μικροσκόπιο (ιστολογική εξέταση). Μόνο μια βιοψία μπορεί να κάνει μια σαφή διάγνωση. Αποτελεί τον πρότυπο τρόπο για να προσδιοριστεί εάν ένα οζίδιο είναι καρκινικό ή καλόηθες. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο γιατρός αφαιρεί τα κύτταρα από το οζίδιο που στη συνέχεια εξετάζονται από έναν κυτταροπαθολόγο. Ο κυτταροπαθολόγος είναι ο γιατρός που ειδικεύεται στην ανάλυση κυττάρων (ενώ ο παθολογοανατόμος στην ανάλυση ιστών) για τη διάγνωση ασθενειών. Αυτή η βιοψία συχνά γίνεται με τη βοήθεια υπερήχων.

Μια βιοψία για τους όζους του θυρεοειδούς θα γίνει με 1 από τους εξής 2 τρόπους:

Λεπτή αναρρόφηση βελόνας (FNAB). Αυτή η διαδικασία εκτελείται συνήθως σε ιατρείο ή κλινική. Είναι ένα σημαντικό διαγνωστικό βήμα για να διαπιστώσoυμε εάν ένα οζίδιο του θυρεοειδούς είναι καλόηθες ή καρκίνος. Ο γιατρός εισάγει μια λεπτή βελόνα στο οζίδιο και αφαιρεί τα κύτταρα και λίγο υγρό. Η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί 2 ή 3 φορές για να ληφθούν δείγματα από διαφορετικές περιοχές του οζιδίου. Στην Μικροδιαγνωστική παθολογοανατόμοι & κυτταρολόγοι που ειδικεύονται στην ερμηνεία των εργαστηριακών εξετάσεων και στην αξιολόγηση των κυττάρων, των ιστών και των οργάνων, εργάζονται μαζί για την τελική διάγνωση. Η εξέταση μπορεί να είναι θετική, δηλαδή να υπάρχουν καρκινικά κύτταρα, ή αρνητική, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα. Η εξέταση μπορεί επίσης να είναι απροσδιόριστη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σαφές εάν υπάρχει καρκίνος.

Χειρουργική βιοψία. Εάν η βιοψία αναρρόφησης με βελόνα δεν δίνει ξεκάθαρο αποτέλεσμα (απροσδιόριστο), ο γιατρός μπορεί να προτείνει μια βιοψία κατά την οποία το οζίδιο και πιθανώς ο λοβός του θυρεοειδούς θα πρέπει να αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση. Η απομάκρυνση του οζιδίου μόνο συνήθως δεν συνιστάται λόγω της πιθανότητας να απομακρυνθεί η πιθανή κακοήθεια χωρίς όμως επαρκή χειρουργικά όρια, που είναι η περιοχή ιστού γύρω από το οζίδιο.

5.Μοριακή εξέταση του δείγματος των οζιδίων. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει τη διεξαγωγή μοριακών εξετάσεων σε ένα δείγμα για τον εντοπισμό συγκεκριμένων γονιδίων, πρωτεϊνών και άλλων παραγόντων μοναδικών για τον όγκο. Η γενετική ανάλυση του οζιδίου του θυρεοειδούς σας μπορεί να μαε επιτρέψει να κατανοήσουμε τον κίνδυνο του οζιδίου του θυρεοειδούς να είναι καρκινικό.

Παράγοντας κινδύνου είναι οτιδήποτε αυξάνει την πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει καρκίνο. Αν και οι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται συχνά με την ανάπτυξη καρκίνου, οι περισσότεροι δεν προκαλούν άμεσα καρκίνο. Μερικοί άνθρωποι με πολλούς παράγοντες κινδύνου δεν αναπτύσσουν ποτέ καρκίνο, ενώ άλλοι χωρίς γνωστούς παράγοντες κινδύνου, αναπτύσσουν.

Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο του ατόμου να αναπτύξει καρκίνο του θυρεοειδούς:

Φύλο.

Οι γυναίκες διαγιγνώσκονται στα 3 από κάθε 4 περιστατικά καρκίνου του θυρεοειδούς.

Ηλικία.

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά περίπου τα 2/3 όλων των περιπτώσεων εμφανίζονται σε άτομα ηλικίας 20 έως 55 ετών. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς διαγιγνώσκεται συνήθως μετά την ηλικία των 60 ετών. Τα βρέφη (10 μηνών και άνω) και οι έφηβοι μπορεί να αναπτύξουν μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (MTC), ειδικά εάν φέρουν την μετάλλαξη του πρωτο-ογκογονιδίου RET.

Γενετική.

Ορισμένοι τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς συνδέονται με τη γενετική. Παρακάτω παρατίθενται ορισμένα βασικά στοιχεία σχετικά με τον καρκίνο του θυρεοειδούς, τα γονίδια και το οικογενειακό ιστορικό. Εάν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για τον προσωπικό σας γενετικό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, διαβάστε αυτό το άρθρο σχετικά με τον κληρονομούμενο καρκίνο.

Ένα μεταλλαγμένο ογκογονίδιο RET, το οποίο μπορεί να περάσει από γονέα σε παιδί, μπορεί να προκαλέσει μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς (MTC). Αυτό δεν σημαίνει πως όλοι με μεταλλαγμένο ογκογονίδιο RET θα αναπτύξουν καρκίνο. Οι εξετάσεις αίματος και οι μοριακές εξετάσεις μπορούν να ανιχνεύσουν το γονίδιο. Μόλις εντοπιστεί το μεταλλαγμένο ογκογονίδιο RET, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα πριν αναπτυχθεί ο καρκίνος. Τα άτομα με μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς MTC ενθαρρύνονται να κάνουν μοριακές εξετάσεις για να διαπιστώσουν εάν υπάρχει μετάλλαξη του πρωτο-ογκογονιδίου RET. Αν ναι, θα σας συστηθεί η γενετική εξέταση γονέων, αδελφών και παιδιών.

Ένα οικογενειακό ιστορικό με MTC αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου. Τα άτομα με σύνδρομο MEN2 κινδυνεύουν επίσης να αναπτύξουν άλλους τύπους καρκίνου.

Ένα οικογενειακό ιστορικό προκαρκινικών πολυπόδων στο κόλον, που ονομάζεται επίσης και παχύ έντερο, αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του θυρεοειδούς.

Έκθεση ακτινοβολίας.

Η έκθεση σε μέτρια επίπεδα ακτινοβολίας στην κεφαλή και στον αυχένα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων του θυρεοειδούς. Τέτοιες πηγές έκθεσης περιλαμβάνουν:

Ακτινοθεραπεία για λέμφωμα Hodgkin ή άλλες μορφές λεμφώματος στην κεφαλή και στον αυχένα.

Έκθεση σε ραδιενεργό ιώδιο, ονομάζεται επίσης I-131 ή RAI, ειδικά στην παιδική ηλικία.

Έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία,

Διατροφή χαμηλή σε ιώδιο. Το ιώδιο χρειάζεται για την κανονική λειτουργία του θυρεοειδούς.

Φυλή.

Οι λευκοί άνθρωποι και οι ασιατικοί άνθρωποι είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του θυρεοειδούς, αλλά αυτή η ασθένεια μπορεί να επηρεάσει ένα άτομο οποιασδήποτε φυλής ή εθνικότητας.

Καρκίνος του μαστού.

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι επιζήσαντες του καρκίνου του μαστού μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς, ειδικά τα πρώτα 5 χρόνια μετά τη διάγνωση και εκείνοι που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού σε νεότερη ηλικία. Το εύρημα αυτό εξακολουθεί να εξετάζεται από ερευνητές.